Corona krizi patlamadan önce bir dijital göçebe olarak Rishikesh’e seyahat etme fırsatım oldu. Tek başına gezen bir kadın gezgin olduğum için çok heyecanlıydım. Bir buçuk yıl sonra aşağıda okuyacağınız metni notlarımda buldum.
Bütün bu maceradan sonra bunu okumak çok hoş. Bu yüzden paylaşmaya karar verdim.
—
2020 yılında, Şubat’ın son günlerinde, İspanya’dan sonra ikinci yalnız gezgin seyahatimi gerçekleştirmek üzere İzmir’den Yeni Delhi’ye doğru uzun bir uçak yolculuğu yaptım. Hindistan’da geçirebileceğim çok fazla günüm olmasına rağmen gideceğim tek yer vardı: Rishikesh.
Dipnot: Hindistan’a giden yolda bu makale için düşündüğüm şey buydu. Sonra karantina geldi ve bütün planlarımı değiştirdi. Bunu da yakında başka bir makalede paylaşacağım.
Dijital Göçebeler için Rishikesh
Böylelikle, bir dijital göçebe ve yazar olarak deneyimlerimi yazmaya karar verdim. Umarım beğenirsin ve deneyimlerim kendi yalnız seyahatlerinden daha çok keyif almanı sağlar.
İşlerimi organize etmek için planlarımı gidiş günümden aylar önce yaptım (birçok blog için yazıyorum ve onlar için düzenli olarak blog makaleleri yayınlamakla sorumluyum).
Ayrıca, Mart’ta Rishikesh’te olmak istedim çünkü:
Mart’ta orada neredeyse yaz başlıyor
Ama o kadar da sıcak değil. Klimalı odalar genelde diğerlerinden daha pahalı. Ve Mart’ta klimalı odalar için daha fazla para ödememe gerek yok.
İnternet’te okuduklarım kadarıyla Mart, Rishikesh’e gitmek için en iyi zaman gibi geldi.
Yüksek lisans tezimi yeni bitirmiştim
Ben biraz sonsuza dek öğrenci olacak insanlardanım. 30 yaşındaydım ve tezimle mezun olmak için bitirmem gereken diğer evrak işlerini de teslim edip yüksek lisansımı bitirmiştim. Bu yüzden bu denli stresli bir dönemden sonra (işler ve yüksek lisans), Mart’ta bir ara vermem gerektiğini düşündüm. Sanırım bu en iyi fikirlerimden biriydi.
Teşekkürler kendim!
Mart’ta Hindistan’da festivaller var
Bir süredir Türkiye’nin batı kıyılarında sessiz sakin bir hayat sürüyordum. Bu yüzden herkesin bir araya geldiği ve benzer hisleri paylaştığı festivalleri kaçırıyordum.
Rishikesh’teki ilk günümde, birçok insanı Ganga Nehri’nin kenarında yoga yaparken görmeyi çok heyecan verici bulduğum Uluslararası Yoga Festivali başladı.
Dipnot 2: Benim için çok pahalı olduğundan katılamadım.
Ayrıca, şimdilik sınırlı bilgiye sahip olduğum Holi Fest denen bir renk festivali de vardı.
Şimdi İstanbul Havalimanı’ndan Yeni Delhi’ye gideceğim IndiGo şirketi ile bir uçak yolculuğum var. Yaklaşık 5 buçuk saat sürecek. Bu şirketi seçmemin sebebi İstanbul’dan direkt seferlerinin olması ve en ucuz fırsatları sunmasıydı. İnternet’te bu şirketle ilgili olumlu yorumlar vardı ve bu ana dek benim deneyimim de öyleydi.
Ancak, aşırı ergonomik koltuklar ve uzun bacaklarınız için geniş boşluklar beklemeyin.
Su kağıt bardaklarda veriliyor ve ücretsiz. Uçaktaki menü tipik Hint yemekleriyle dolu.
Sıcak ve soğuk seçenekleri var. Bir tür acı noodle yedim (yemeğe hazır kaselerden) ve 3 dolar ödedim.
(Ek olarak: Covid yüzünden uçakların iptal olduktan sonra ben sormadan geri ödememi yaptılar. Her şirket böyle yapmıyor.)
Şimdilik bu kadar. Bana şans dileyin!
Dipnot 3: Rishikesh’te şans beni buldu, sizler için de aynısını diliyorum :)
Comments